Χάριν της ανάγκης να χρωματίζεται ο γραπτός λόγος, οι συγγραφείς χρησιμοποιούν ονόματα κι επιθετικούς προσδιορισμούς, ενδεικτικούς της σημειολογίας ή της μυθ-ιστορίας του κάθε Θεού. Ο Δωρόθεος εκ Σιδώνος για παράδειγμα, χρησιμοποιούσε τις παρακάτω εναλλακτικές (σύμφωνα με απόσπασμα κειμένου που του αποδίδεται).
Προσέξτε πως Φαέθοντας είναι ο Δίας και όχι ο Ήλιος.
Ἥλιος: Τιτάν, φάων, ἀκάμας, Ὑπεριονίδης, βασιλεύς, χρυσαυγής.
Κρόνος: Φαίνων, ἀγκυλομήτης, βλαβεραυγής, βραδύς, χλευαστής, ψυχρός, δυσαυγής, κρυόεις, βραβευτής.
Σελήνη: πλησιφαής, σελασφόρος, ἑλικαυγής, κερόεσσα, τροχόεσσα, Μήνη, νυκτιμέδουσα, χρυσάμπυξ, πότνια, νυκταυγής, διχόζωνος, διχομήνη, Θειαντίς, ἀργυρόφεγγος.
Δίας: Ζεύς, ὑψιμέδων, πολύφεγγος, Φαέθων, αἰγίοχος, Κρονίδης, εὐφεγγής.
Ἄρης: ἐγχέσπαλος, κορυθαίολος, οὐλαμόεργος, ὀλοφώιος, βροτολοιγός, πυριμάρμαρος, λοιγολαμπής, ὄβριμος, χαλκεομίτρης, θοῦρος, Πυρόεις, Ἐνυάλιος, (…), κρισαιχμής, ὑπήνεμος, ῥινοτόρος.
Ἀφροδίτη: Κυθέρεια, Κύπρις, κογχογενής, ζευξίγαμος, Παφίη, νήσου βασίλεια, Διωναίη, λαμπροφαής, οὐρανίη, θαλασσαίη, ἐρασμίη.
Ἑρμῆς: Στίλβων, διάκτορος, Ἑρμείας, σῶκος, ἐριούνης, χελυοξόος.